«Με λένε Φερθ, Κόλιν Φερθ»

Τρέμε, Ντάνιελ Κρεγκ. Ο Κόλιν Φερθ είναι ο νέος κατάσκοπος του 21ου αιώνα στο «Kingsman: Η μυστική υπηρεσία». Η ταινία «Kingsman: Η μυστική υπηρεσία» είναι το πιο

συναρπαστικό, καλά κρυμμένο μυστικό σε μια περίοδο που η προσοχή είναι στραμμένη στα Οσκαρ. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο θεαματική και ξεκαρδιστική είναι. Οι εκπλήξεις δεν σταματούν εδώ. Πρωταγωνιστής είναι ο Κόλιν Φερθ με αποκαλυπτικές διαθέσεις στον ρόλο ενός σούπερ-ντούπερ κατάσκοπου, ενός στυγνού δολοφόνου με εξαιρετική αίσθηση του γούστου αλλά και του χιούμορ. Το εκπληκτικό δεν είναι ότι ο 50χρονος Βρετανός φοράει με άνεση το κοστούμι, αλλά ότι απολαμβάνει εμφανώς τις σκηνές δράσης. Και αν νομίζετε ότι σας ακούγεται οικείο όλο αυτό, όχι, ξεχάστε τον Τζέιμς Μποντ. Ο Χάρι Χαρτ αλλάζει τον χάρτη της κινηματογραφικής κατασκοπείας.



Οταν ο Κόλιν Φερθ συνάντησε πρώτη φορά τον σκηνοθέτη Μάθιου Βον («Kick-Ass», «X-Men: Η πρώτη γενιά») για να συζητήσουν για το «Kingsman», ο δεύτερος του είπε ότι, αν δεχτεί να συμμετάσχει, θα αντιμετωπίσει πραγματικά δύσκολες προκλήσεις. «Μου είπε: “Θα πονέσεις και στο τέλος θα με μισήσεις”», λέει γελώντας ο Φερθ. «Και είχε δίκιο σε όλα». Ο Φερθ πέρασε από μήνες εντατικής εκπαίδευσης προκειμένου να φέρει εις πέρας τις απαιτητικές σκηνές μάχης. Πολλές φορές βρέθηκε μετά από μερικές ιδιαιτέρως σκληρές μέρες να φροντίζει πληγές και μελανιές και να αναρωτιέται γιατί συμφώνησε να παίξει έναν ρόλο δράσης σε μια ταινία κατασκόπων. «Οι πρώτοι μήνες ήταν σκέτη απελπισία», ομολογεί. «Εκτός του ότι υπέφερα, ντρεπόμουν κιόλας που όλοι αυτοί οι υπέροχοι προπονητές που είχαμε έπρεπε να με υπομένουν. Πρέπει να σκέφτονταν: Τι στο καλό μάς έλαχε; Θα τα καταφέρει; Εχει την απαραίτητη πειθαρχία; Την ικανότητα, τη θέληση, τη δύναμη; Τελικά, η επιμονή έφερε αποτελέσματα. Είχα θέληση».



Η ιδέα του κατασκόπου της ελίτ

Το αποτέλεσμα είναι υπέροχο. Ενας από τους λόγους όμως που οι χορογραφίες και η κινησιολογία εντυπωσιάζουν είναι γιατί βασικά δεν περιμένεις ότι ο σοβαρός, συνήθως συγκροτημένος Φερθ μπορεί να ξεβιδωθεί με τέτοιον τρόπο. Ιδίως αν τον συγκρίνεις με τον «Λόγο του βασιλιά», για παράδειγμα, για τον οποίο κέρδισε το Οσκαρ α’ ανδρικού ρόλου. «Ο Μάθιου με διάλεξε ακριβώς γιατί κανείς δεν θα με φανταζόταν ως κατάσκοπο που τα σπάει», συμφωνεί. «Ηθελε να εκμεταλλευτεί την πλευρά μου του τζέντλεμαν. Να είμαι κάποιος που τον συναντάς και το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι είναι ότι πρόκειται για ψυχρό δολοφόνο. Πρέπει να τον υποτιμάς για να έχει νόημα. Σκέφτηκε να διαλέξει έναν τύπο που είναι γνωστός για άλλα πράγματα, δράματα εποχής ή ρομαντικές κομεντί, και έτσι να εκπλήξει τον κόσμο».

Η ιδέα για την ταινία γεννήθηκε όταν ο Βον δούλευε με τον συγγραφέα κόμιξ Μαρκ Μίλαρ στο σετ του «Kick-Ass». Καθώς είναι και οι δυο τους φαν του Τζέιμς Μποντ, εμπνεύστηκαν την ιδέα ενός κατασκόπου της ελίτ. Δύο χρόνια μετά, ο Μίλαρ με τον εικονογράφο Ντέιβ Γκίμπονς ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω στο graphic novel και η «Μυστική Υπηρεσία» εκδόθηκε το 2012. Εν τω μεταξύ, ο Βον είχε αρχίσει να γράφει το σενάριο για την ταινία μαζί με τη συνεργάτιδά του Τζέιν Γκόλντμαν. Μαζί με τον Φερθ στην ταινία εμφανίζονται ο Μάικλ Κέιν, ο Μαρκ Στρονγκ και ο ανερχόμενος 25χρονος Τάρον Ετζερτον με τον οποίο ο Φερθ ενθουσιάστηκε (είναι ομολογουμένως χαρισματικός). «Εντυπωσιάστηκα. Οι νέοι που αποφοιτούν σήμερα από τις δραματικές σχολές έχουν εφόδια που εγώ δεν είχα στην ηλικία τους. Ο Τάρον ήταν εμφανώς αγχωμένος γιατί είχε πολλά να κουβαλήσει στους ώμους του, αλλά είναι απίστευτο ότι κατάφερε να τα φέρει εις πέρας με τέτοια αυτοπεποίθηση. Δούλευα επίσης με τον Μάικλ Κέιν, με τον οποίο μας χωρίζουν τα ίδια χρόνια με εκείνα που χωρίζουν τον Τάρον από εμένα. Μάθαινα πράγματα εξίσου και από τον έναν και από τον άλλο - διαφορετικά πράγματα, με διαφορετικούς τρόπους».





Σκηνή από την ταινία «Kingsman: Η μυστική υπηρεσία»

Late bloomer

Ο Κόλιν Φερθ είναι αυτό που οι Αγγλοι λένε late bloomer, δηλαδή η καριέρα του άνθησε σε μεγάλη ηλικία. Για να είμαι ακριβής, σε μεγάλη ηλικία απέδειξε ότι η γκάμα του ήταν ευρύτερη απ’ αυτήν που είχε αρχικά επιδείξει. Γιατί από τις αρχές των 80s δουλεύει σχεδόν αδιάλειπτα, απλώς δεν είχε καταφέρει να κάνει τη μεγάλη ανατροπή. Εχοντας αρχίσει ήδη από τα είκοσι-κάτι του να παίζει στο θέατρο και να εμφανίζεται δειλά δειλά στο σινεμά, ήταν σχεδόν 30 χρόνων όταν ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Βαλμόν» του Μίλος Φόρμαν - μια αδίκως καταδικασμένη ταινία εξαιτίας της σύγκρισής της με τις «Επικίνδυνες σχέσεις» με τον Τζον Μάλκοβιτς και την Γκλεν Κλόουζ που είχε κυκλοφορήσει έναν χρόνο πριν. Κι ενώ ήταν κομμάτι του λεγόμενου «Brit Pack» μαζί με τον Τιμ Ροθ, τον Μπρους Πέιν και τον Πολ ΜακΓκαν, έπρεπε να μπει η Τζέιν Οστεν στη ζωή του για να τα σαρώσει όλα με τα βρεγμένα ρούχα του στη λίμνη ως Ντάρσι στην τηλεοπτική «Περηφάνια και προκατάληψη». Πέρασαν μερικά χρόνια μέχρι να αποτινάξει τη ρετσινιά του ρόλου και να αποδείξει ότι κατέχει ωραιότατη αίσθηση του χιούμορ παίζοντας πλάι στη Ρενέ Ζελβέγκερ στο «Ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς».



Ενας άλλος λόγος που η καριέρα του άργησε να πάρει τα πάνω της είναι ότι είχε ακολουθήσει την πρώην σύντροφό του Μεγκ Τίλι (με την οποία έχει έναν γιο) στον Καναδά. Μετά τον χωρισμό και την επιστροφή του στην Αγγλία άρχισε σταδιακά το σερί επιτυχιών: «Αγγλος ασθενής», «Ερωτευμένος Σαίξπηρ», «Love Actually». Οι γονείς του είναι ακαδημαϊκοί, αλλά ο ίδιος ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να τους μιμηθεί.





Με τον 25χρονο συμπρωταγωνιστή του Τάρον Ετζερτον



Η δουλειά τους συμπεριελάμβανε πολλές μετακινήσεις κι έτσι ο Φερθ μεγάλωσε σε διαφορετικές περιοχές του κόσμου, από τη Νιγηρία ως το Σεντ Λούις του Μιζούρι. Ενιωθε συχνά αουτσάιντερ και στο σχολείο έπεφτε συχνά θύμα τραμπουκισμού από συμμαθητές του. Αυτό τον έσπρωξε να υιοθετήσει την τοπική προφορά της εργατικής τάξης και να σταματήσει να ενδιαφέρεται για τα μαθήματα. Ηδη από 14 χρόνων γνώριζε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός, κάτι που μάλλον δεν ξετρέλανε τους γονείς του. «Νομίζω πως τους αρέσει όταν παίζω ένα ρόλο τον οποίο θεωρούν άξιο, έναν ρόλο για τον οποίο δεν πρέπει να απολογηθείς ως ηθοποιός», λέει στο The Talks. «Κάτι σαιξπηρικό, ας πούμε. Οταν όμως χοροπηδάω στο “Mamma Mia!” ή σε κάτι παρόμοιο δεν ξέρω κατά πόσο συμφιλιώνονται με τον γιο που δημιούργησαν».



Εκτός από τον γιο που απέκτησε με τη Μεγκ Τίλι, έχει άλλους δύο, τον Λούκα και τον Ματέο από τον γάμο του με την Ιταλίδα παραγωγό Λίβια Φερθ. «Εφερε σπίτι έναν Αγγλο», λέει για τη γυναίκα του. «Αρα είχε να αντιμετωπίσει εξαρχής ένα πρόβλημα. Σχεδόν δέκα χρόνια μεγαλύτερο. Ηθοποιό. Πραγματικά, πόσα στοιχεία μπορούν να λειτουργούν εναντίον σου; Οι γονείς της ήταν πολύ αξιοπρεπείς απέναντί μου, αλλά δεν ήμουν και ο γαμπρός των ονείρων τους. Οπότε έπρεπε να κάνω προσπάθεια. Επρεπε να μάθω τη γλώσσα για να είμαι άξιος». Ε, μετά το Οσκαρ μάλλον τους έπεισε.



Info: Η ταινία «Kingsman: Η μυστική υπηρεσία» προβάλλεται ήδη στις αίθουσες από την Odeon

from anatakti.gr http://ift.tt/1vViogR

via IFTTT