Η Σοφία Λόρεν αποθεώνει την Ύδρα στους New York Times

H Ιταλίδα ηθοποιός μιλά για την Ελλάδα

Μαγικό μέρος χαρακτηρίζει την Ύδρα -όπου γύρισε «το παιδί και το δελφίνι»- η μεγάλη Iταλίδα σταρ σε μια αποκαλυπτική συνέντευξή της στους New York Times.

Η Σοφία Λόρεν είναι το σύμβολο της Ιταλίδας γυναίκας εδώ και πολλές δεκαετίες. Γεννημένη στη Ρώμη το 1934, με το πραγματικό της όνομα να είναι Sofia Villani Scicolone, μεγάλωσε έξω από τη Νάπολι και μπήκε στον κινηματογράφο την μεταπολεμική εποχή.

Κέρδισε το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου το 1962 για την ερμηνεία της στο «Δύο γυναίκες». Μόλις εξέδωσε την αυτοβιογραφία της με τίτλο «Χτες, Σήμερα, Αύριο: H ζωή μου». Έχει δυο γιους με τον άνδρα της παραγωγό Carlo Ponti, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2007.





H ίδια περιγράφει την απόφαση της να γράψει βιβλίο για την ζωή της. «Με το που γίνεσαι 80, έχεις μια ανάγκη να ξεκινήσεις από την αρχή, αλλά μέσω των αναμνήσεων σου. Πολλά ήταν θαμμένα στις μνήμες μου και έτσι σκαλίζοντας ξαναέζησα την ζωή μου. Όταν τελείωσε το βιβλίο είπα στον εαυτό μου «Σοφία μπράβο». Είναι μια πολύ ωραία ιστορία, με αναμνήσεις καλές, κακές, γιατί καμιά φορά η ζωή είναι σκληρή. Πολύ βίαια, ειδικά στην αρχή με τον πόλεμο».





Έχει ταξιδέψει σχεδόν σε όλον τον κόσμο αλλά τελευταία κινείται μεταξύ Ελβετίας που ζει και Λος Άντζελες. «Απολαμβάνω τα ταξίδια εκτός δουλειάς μόνο πλέον. Είναι το μεγαλύτερο μυστικό ομορφιάς η ξεκούραση». Η Ελβετία για αυτήν είναι συνώνυμο της ξεκούρασης και της ηρεμίας.







Όσο για την διάσημη ατάκα της «όσα βλέπετε τα χρωστάω στις μακαρονάδες» αποκαλύπτει ότι είναι ψέμμα. Και όταν η δημοσιογράφος την ρωτάει ποιο ήταν το αγαπημένο της μέρος από όσα έχει επισκεφτεί γυρίζοντας ταινίες... η μεγάλη Ιταλίδα σταρ μίλησε για την Ύδρα, το όμορφο νησί του Σαρωνικού. «Γύρισα την ταινία “Το Παιδί και το Δελφίνι” στην Ελλάδα, στο νησί της Ύδρας, ένα από τα ομορφότερα μέρη του κόσμου. Θυμάμαι αυτή την εμπειρία με πάρα πολύ μεγάλη χαρά. Γιατί για μένα, ήταν η στιγμή που ξεκίνησα στον αμερικανικό κινηματογράφο αλλά και η αρχή του έρωτα μου με τον άνδρα μου, οπότε είμαι συναισθηματικά δεμένη γιατί εκεί γνώρισα ουσιαστικά τον άνδρα μου. Ήταν μια περίοδος ευφορίας σε ένα μαγικό μέρος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την Ύδρα» δηλώνει.







Η ταινία «Το Παιδί και το Δελφίνι» του 1957 θεωρείται μια από τις κλασσικές ταινίες του σινεμά.

from anatakti.gr http://ift.tt/1FGiFXX

via IFTTT