του Αλέξανδρου Σομόγλου
//
1) Στα δικά μου μάτια ανεξαρτητοποίηση δε σημαίνει αποποίηση ευθυνών. Θα μου ήταν εξαιρετικά εύκολο και βολικό να εντάξω τον εαυτό μου σε μια αντιπολιτευτική ομάδα που θα στοχοποιεί την «κακιά δημοτική αρχή» και θα ασκεί κριτική για κάθε της λανθασμένη κίνηση. Το γεγονός ότι δεν αποτελώ πλέον μέλος του συνδυασμού «Πολίτες» δεν μειώνει στο ελάχιστο το μέγεθος των ευθυνών μου για τη συνεχιζόμενη απαξίωση που υφίσταται ο Δήμος Μαραθώνα ως οργανισμός. Υπήρξα από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ηλία Ψινάκη και συναισθάνομαι πλήρως το βάρος της ευθύνης μου σε περίπτωση αποτυχίας της σημερινής δημοτικής αρχής. Και είναι ένα βάρος που θα κουβαλώ στις πλάτες μου μέχρι το τέλος της πενταετίας…
3) Ως ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος, αισθάνομαι ότι έχω την υποχρέωση να δίνω αγώνα στα δημοτικά συμβούλια, προκειμένου να πείσω όσους εξακολουθούν να βρίσκονται στην αίθουσα διακυβέρνησης του Δήμου, ότι το παγόβουνο πλησιάζει και ότι κάποια στιγμή επιτέλους πρέπει να αλλάξουν πορεία. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος…
Τους τελευταίους μήνες λανσάρεται στο Δήμο ένα «πρωτοποριακό» μοντέλο διοίκησης που θέλει τον Ηλία Ψινάκη να είναι Δήμαρχος… μετά τη Ραφήνα (όπως επανειλημμένα τονίζει στους συνεργάτες του) με τη διοίκηση του Δήμου – σε ότι αφορά την καθημερινότητα των πολιτών – να έχει περάσει αποκλειστικά στα χέρια των δημοτικών του συμβούλων. Μέχρι εδώ όλα καλά. Για να μην υποκρινόμαστε, αυτό ήταν εξ αρχής το μοντέλο διοίκησης που γνωρίζαμε όλοι μας ότι θα υπηρετούσαμε. «Ο Ψινάκης να κλείνει τα δικά του deals, να προωθεί εντός και εκτός συνόρων το ιστορικό όνομα του Μαραθώνα, να ασχολείται με την άντληση οικονομικών κεφαλαίων προς όφελος της πόλης, και οι υπόλοιποι να ασχολούμαστε με την καθημερινότητα του Δήμου και τις ανάγκες των πολιτών», συνεπικουρούμενοι, βέβαια, από μια ομάδα ειδικών επιστημόνων που δυστυχώς ποτέ δεν εμφανίστηκε στα μέρη μας…
Υπήρξε όμως και άλλη μια παράμετρος του «πρωτοποριακού» μοντέλου διοίκησης του Δήμου, που εσχάτως μοιάζει να έχει λησμονηθεί. Δύο μικρές λεξούλες που όλοι δείχνουν να έχουν ξεχάσει: «Αξιοκρατία» και «Αξιολόγηση». Το μοντέλο που μας είχε ενώσει όλους ήθελε το Δήμο να ξεφεύγει από τα βαρίδια και τον αναποτελεσματικό τρόπο διοίκησης του ελληνικού Δημοσίου και να λειτουργεί με τους κανόνες ιδιωτικής εταιρίας. Αναλαμβάνεις ένα πόστο και είσαι παραγωγικός; Συνεχίζεις να αποδίδεις και να παράγεις έργο. Δεν είσαι παραγωγικός; Μένεις στην άκρη και αναλαμβάνει κάποιος άλλος να φέρει εις πέρας με επιτυχία την αποστολή σου…
Και ρωτώ εγώ ο αφελής: Πως μπορεί να υπάρχει «αξιολόγηση» του έργου των Αντιδημάρχων ή των Προέδρων των Νομικών Προσώπων, όταν έχει εκ των προτέρων προσδιοριστεί ο χρόνος της θητείας τους σε κάθε θέση; Για πρώτη φορά στα χρονικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μάθαμε πριν από μερικές εβδομάδες ότι όλοι – μα όλοι – οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας θα παρελάσουν από τις θέσεις των Αντιδημάρχων, των Προέδρων Νομικών Προσώπων και της θέσης του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, με συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης και λήξης της θητείας τους.
Τι να προλάβει να κάνει ένας Αντιδήμαρχος σε ένα χρόνο; Κι αν υποθέσουμε ότι αποδεικνύεται άκρως αποτελεσματικός στο έργο του, για ποιο λόγο να τον αντικαταστήσεις; Πως θα εξασφαλίσεις μια αποτελεσματική λειτουργία της δημοτικής σου αρχής, όταν δεν αξιολογείς, όταν απλά οργανώνεις ένα μοίρασμα θέσεων και αξιωμάτων για να διατηρείς τις εσωτερικές ισορροπίες της παράταξής σου; Αν και θα μπορούσα, επέλεξα να μην συμμετάσχω στο συγκεκριμένο μοντέλο διοίκησης, πολύ απλά γιατί το θεωρώ αυτοκαταστροφικό για το Δήμο μας και διαφωνώ μαζί του. Δυστυχώς, το παγόβουνο μπροστά μας δεν αστειεύεται…
4) Σε ότι αφορά τη δική μου στάση απέναντι στο συνδυασμό «Πολίτες» με τον οποίο εκλέχθηκα. Θεωρώ πραγματικά λυπηρό να μην έχει καταφέρει ακόμη η συγκεκριμένη ομάδα να λειτουργήσει ως ομάδα. Να επικρατούν ακόμη τα προσωπικά συμφέροντα και ο άκρατος τοπικισμός, σε βάρος του γενικότερου καλού τόσο της πόλης μας, όσο και του συνδυασμού. Όπως τόνισα και ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν θα μπορούσα να είμαι μέλος μιας ομάδας της οποίας τα μέλη της τη μια μέρα κοιτούν το ένα το άλλο στα μάτια και συμφωνούν σε μια ενιαία γραμμή και την επομένη… πουλάνε ο ένας τον άλλον στο Δημοτικό Συμβούλιο, σαν να είναι προϊόντα στη λαϊκή αγορά. Το ίδιο θλιβερό φαινόμενο παρατηρήθηκε στην πρόσφατη εκλογή του νέου Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου (που δεν κατάφερε να εκλεγεί με την πρώτη, παρά τη συμφωνία όλων των δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας που συμμετείχαν στην παραταξιακή της προηγούμενης μέρας) και το ίδιο θλιβερό φαινόμενο παρατηρήθηκε, δυστυχώς, σε ένα καθοριστικής σημασίας ζήτημα για την περιοχή μας, όπως η κατασκευή βιολογικού καθαρισμού. Για όσους δεν το γνωρίζετε, αν δεν ψήφιζαν θετικά υπέρ μιας σχετικής εισήγησης στη συνεδρίαση της 17ης Φεβρουαρίου κάποιοι… κακοί ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι (που… σαμποτάρουν τη λειτουργία της δημοτικής αρχής) και σχεδόν σύσσωμη η αντιπολίτευση, το έργο θα είχε σήμερα απενταχθεί και οι κάτοικοι του Δήμου Μαραθώνα θα επιβαρύνονταν να πληρώνουν πρόστιμο 35.000€ ημερησίως που θα τους επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι όλα αυτά γιατί; Επειδή η ομάδα των εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων των «Πολιτών» αδυνατεί να αντιληφθεί τη σημασία του όρου «ομάδα» ακόμη και στα πιο σοβαρά θέματα που απασχολούν το Δήμο μας.
5) Και για να κλείσουμε, προς αποφυγή… παρεξηγήσεων. Καταλαβαίνω ότι η ένταξή μου σε διάφορες ομάδες (ανάλογα με την περίσταση) κρίνεται άκρως βολική από ορισμένους. Μην χάνετε άδικα το χρόνο σας. Όπως ακριβώς δεν θα μπορούσα να συμμετάσχω σε μια ομάδα όπου η μια πισώπλατη μαχαιρία διαδέχεται την άλλη, έτσι δεν θα μπορούσα να συνεργαστώ με ανθρώπους που έχουν προσβάλλει την ηθική και την αξιοπρέπεια της οικογένειάς μου. Ο δρόμος που έχω επιλέξει είναι μοναχικός και οι μόνοι άνθρωποι με τους οποίους θεωρώ ότι μπορώ να έχω οιασδήποτε μορφής συνεργασία, είναι εκείνοι που είτε ξεκινήσαμε συντροφιά το ταξίδι των «Πολιτών» και στην πορεία διαχωρίσαμε τη θέση μας (για διαφορετικούς λόγους) από τη μορφή που έλαβε ο συνδυασμός, είτε αυτοί που μοιραζόμαστε τις ίδιες σκέψεις και τις ίδιες αντιλήψεις για το σήμερα και το αύριο της πόλης μας.
Μην ψάχνετε λοιπόν ούτε για… δολιοφθορείς – φαντάσματα, ούτε για συμμάχους – φαντάσματα. Κάντε εκεί στη δημοτική αρχή αυτό που πιστεύετε για να αποφύγουμε τουλάχιστον τη σύγκρουση με το παγόβουνο, κι εμείς οι… κακοί ανεξάρτητοι εδώ θα είμαστε να συμβάλλουμε στο έργο σας. Όσο βλέπουμε όμως το παγόβουνο να πλησιάζει, τόσο περισσότερο θα καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποφευχθεί η μοιραία σύγκρουση, με το μοναδικό όπλο που διαθέτουμε: Τη φωνή μας στα δημοτικά συμβούλια…
Υ.Γ. 1: Η αποχή δεν μου ταιριάζει ως μέσο για την προάσπιση των προσωπικών μου «πιστεύω». Δόξα τω θεώ, ο Ύψιστος μου έχει δώσει και φωνή και πυγμή για να τα προασπίζομαι απέναντι στον οποιονδήποτε…
Υ.Γ. 2: Πριν από λίγες μέρες, στο περιθώριο συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, έκανα μια πρόβλεψη στον Ηλία (στο Δήμαρχο, για όσους δεν καταλαβαίνουν). Εννοείται ότι διαφώνησε. Ελπίζω από τα βάθη της καρδιάς μου να δικαιωθεί εκείνος και όχι εγώ…
Επειδή τις τελευταίες μέρες διακρίνω μια εκτεταμένη έμμεση ή άμεση προσπάθεια ένταξής μου σε ομάδες δήθεν «δολιοφθοράς» της δημοτικής αρχής στο Μαραθώνα, θα ήθελα με την υπάρχουσα...
δημόσια επιστολή να ξεκαθαρίσω τη θέση μου και το πώς αντιλαμβάνομαι το ρόλο μου ως ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου, όπως το έπραξα ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου στη συνεδρίαση της 17ης Φεβρουαρίου.
δημόσια επιστολή να ξεκαθαρίσω τη θέση μου και το πώς αντιλαμβάνομαι το ρόλο μου ως ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου, όπως το έπραξα ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου στη συνεδρίαση της 17ης Φεβρουαρίου.
//
1) Στα δικά μου μάτια ανεξαρτητοποίηση δε σημαίνει αποποίηση ευθυνών. Θα μου ήταν εξαιρετικά εύκολο και βολικό να εντάξω τον εαυτό μου σε μια αντιπολιτευτική ομάδα που θα στοχοποιεί την «κακιά δημοτική αρχή» και θα ασκεί κριτική για κάθε της λανθασμένη κίνηση. Το γεγονός ότι δεν αποτελώ πλέον μέλος του συνδυασμού «Πολίτες» δεν μειώνει στο ελάχιστο το μέγεθος των ευθυνών μου για τη συνεχιζόμενη απαξίωση που υφίσταται ο Δήμος Μαραθώνα ως οργανισμός. Υπήρξα από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ηλία Ψινάκη και συναισθάνομαι πλήρως το βάρος της ευθύνης μου σε περίπτωση αποτυχίας της σημερινής δημοτικής αρχής. Και είναι ένα βάρος που θα κουβαλώ στις πλάτες μου μέχρι το τέλος της πενταετίας…
2) Στα δικά μου μάτια η δημοτική αρχή στην οποία κι εγώ μετείχα για ένα χρόνο, θυμίζει μια σύγχρονη έκδοση του «Τιτανικού». Μόνο που υπάρχουν αρκετές και σημαντικές διαφορές με το υπερωκεάνιο που βυθίστηκε το 1912 στον Ατλαντικό. Εμείς το παγόβουνο της πλήρους υποβάθμισης και της απαξίωσης της καθημερινότητας των κατοίκων της πόλης το βλέπουμε εδώ και μήνες και όχι ελάχιστα λεπτά πριν τη μοιραία σύγκρουση. Σε αντίθεση με τον αυθεντικό «Τιτανικό» στο δικό μας πλοίο δεν υπάρχουν σωστικές λέμβοι. Αν δεν βρεθεί κάποιος να γυρίσει επιτέλους το τιμόνι και να επαναφέρει το Μαραθώνα σε αναπτυξιακή ρότα μέσω μιας αποτελεσματικής και παραγωγικής λειτουργίας της δημοτικής αρχής, οι 35.000 επιβάτες που βρισκόμαστε στο πλοίο θα πάμε άπαντες… άκλαφτοι στον πάτο. Οι συνέπειες θα είναι εξίσου καταστροφικές για όλους μας, είτε ονομαζόμαστε «ανεξάρτητοι», είτε «συμπολιτευόμενοι», είτε «αντιπολιτευόμενοι»…
3) Ως ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος, αισθάνομαι ότι έχω την υποχρέωση να δίνω αγώνα στα δημοτικά συμβούλια, προκειμένου να πείσω όσους εξακολουθούν να βρίσκονται στην αίθουσα διακυβέρνησης του Δήμου, ότι το παγόβουνο πλησιάζει και ότι κάποια στιγμή επιτέλους πρέπει να αλλάξουν πορεία. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος…
Τους τελευταίους μήνες λανσάρεται στο Δήμο ένα «πρωτοποριακό» μοντέλο διοίκησης που θέλει τον Ηλία Ψινάκη να είναι Δήμαρχος… μετά τη Ραφήνα (όπως επανειλημμένα τονίζει στους συνεργάτες του) με τη διοίκηση του Δήμου – σε ότι αφορά την καθημερινότητα των πολιτών – να έχει περάσει αποκλειστικά στα χέρια των δημοτικών του συμβούλων. Μέχρι εδώ όλα καλά. Για να μην υποκρινόμαστε, αυτό ήταν εξ αρχής το μοντέλο διοίκησης που γνωρίζαμε όλοι μας ότι θα υπηρετούσαμε. «Ο Ψινάκης να κλείνει τα δικά του deals, να προωθεί εντός και εκτός συνόρων το ιστορικό όνομα του Μαραθώνα, να ασχολείται με την άντληση οικονομικών κεφαλαίων προς όφελος της πόλης, και οι υπόλοιποι να ασχολούμαστε με την καθημερινότητα του Δήμου και τις ανάγκες των πολιτών», συνεπικουρούμενοι, βέβαια, από μια ομάδα ειδικών επιστημόνων που δυστυχώς ποτέ δεν εμφανίστηκε στα μέρη μας…
Υπήρξε όμως και άλλη μια παράμετρος του «πρωτοποριακού» μοντέλου διοίκησης του Δήμου, που εσχάτως μοιάζει να έχει λησμονηθεί. Δύο μικρές λεξούλες που όλοι δείχνουν να έχουν ξεχάσει: «Αξιοκρατία» και «Αξιολόγηση». Το μοντέλο που μας είχε ενώσει όλους ήθελε το Δήμο να ξεφεύγει από τα βαρίδια και τον αναποτελεσματικό τρόπο διοίκησης του ελληνικού Δημοσίου και να λειτουργεί με τους κανόνες ιδιωτικής εταιρίας. Αναλαμβάνεις ένα πόστο και είσαι παραγωγικός; Συνεχίζεις να αποδίδεις και να παράγεις έργο. Δεν είσαι παραγωγικός; Μένεις στην άκρη και αναλαμβάνει κάποιος άλλος να φέρει εις πέρας με επιτυχία την αποστολή σου…
Και ρωτώ εγώ ο αφελής: Πως μπορεί να υπάρχει «αξιολόγηση» του έργου των Αντιδημάρχων ή των Προέδρων των Νομικών Προσώπων, όταν έχει εκ των προτέρων προσδιοριστεί ο χρόνος της θητείας τους σε κάθε θέση; Για πρώτη φορά στα χρονικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μάθαμε πριν από μερικές εβδομάδες ότι όλοι – μα όλοι – οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας θα παρελάσουν από τις θέσεις των Αντιδημάρχων, των Προέδρων Νομικών Προσώπων και της θέσης του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, με συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης και λήξης της θητείας τους.
Τι να προλάβει να κάνει ένας Αντιδήμαρχος σε ένα χρόνο; Κι αν υποθέσουμε ότι αποδεικνύεται άκρως αποτελεσματικός στο έργο του, για ποιο λόγο να τον αντικαταστήσεις; Πως θα εξασφαλίσεις μια αποτελεσματική λειτουργία της δημοτικής σου αρχής, όταν δεν αξιολογείς, όταν απλά οργανώνεις ένα μοίρασμα θέσεων και αξιωμάτων για να διατηρείς τις εσωτερικές ισορροπίες της παράταξής σου; Αν και θα μπορούσα, επέλεξα να μην συμμετάσχω στο συγκεκριμένο μοντέλο διοίκησης, πολύ απλά γιατί το θεωρώ αυτοκαταστροφικό για το Δήμο μας και διαφωνώ μαζί του. Δυστυχώς, το παγόβουνο μπροστά μας δεν αστειεύεται…
4) Σε ότι αφορά τη δική μου στάση απέναντι στο συνδυασμό «Πολίτες» με τον οποίο εκλέχθηκα. Θεωρώ πραγματικά λυπηρό να μην έχει καταφέρει ακόμη η συγκεκριμένη ομάδα να λειτουργήσει ως ομάδα. Να επικρατούν ακόμη τα προσωπικά συμφέροντα και ο άκρατος τοπικισμός, σε βάρος του γενικότερου καλού τόσο της πόλης μας, όσο και του συνδυασμού. Όπως τόνισα και ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν θα μπορούσα να είμαι μέλος μιας ομάδας της οποίας τα μέλη της τη μια μέρα κοιτούν το ένα το άλλο στα μάτια και συμφωνούν σε μια ενιαία γραμμή και την επομένη… πουλάνε ο ένας τον άλλον στο Δημοτικό Συμβούλιο, σαν να είναι προϊόντα στη λαϊκή αγορά. Το ίδιο θλιβερό φαινόμενο παρατηρήθηκε στην πρόσφατη εκλογή του νέου Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου (που δεν κατάφερε να εκλεγεί με την πρώτη, παρά τη συμφωνία όλων των δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας που συμμετείχαν στην παραταξιακή της προηγούμενης μέρας) και το ίδιο θλιβερό φαινόμενο παρατηρήθηκε, δυστυχώς, σε ένα καθοριστικής σημασίας ζήτημα για την περιοχή μας, όπως η κατασκευή βιολογικού καθαρισμού. Για όσους δεν το γνωρίζετε, αν δεν ψήφιζαν θετικά υπέρ μιας σχετικής εισήγησης στη συνεδρίαση της 17ης Φεβρουαρίου κάποιοι… κακοί ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι (που… σαμποτάρουν τη λειτουργία της δημοτικής αρχής) και σχεδόν σύσσωμη η αντιπολίτευση, το έργο θα είχε σήμερα απενταχθεί και οι κάτοικοι του Δήμου Μαραθώνα θα επιβαρύνονταν να πληρώνουν πρόστιμο 35.000€ ημερησίως που θα τους επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι όλα αυτά γιατί; Επειδή η ομάδα των εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων των «Πολιτών» αδυνατεί να αντιληφθεί τη σημασία του όρου «ομάδα» ακόμη και στα πιο σοβαρά θέματα που απασχολούν το Δήμο μας.
5) Και για να κλείσουμε, προς αποφυγή… παρεξηγήσεων. Καταλαβαίνω ότι η ένταξή μου σε διάφορες ομάδες (ανάλογα με την περίσταση) κρίνεται άκρως βολική από ορισμένους. Μην χάνετε άδικα το χρόνο σας. Όπως ακριβώς δεν θα μπορούσα να συμμετάσχω σε μια ομάδα όπου η μια πισώπλατη μαχαιρία διαδέχεται την άλλη, έτσι δεν θα μπορούσα να συνεργαστώ με ανθρώπους που έχουν προσβάλλει την ηθική και την αξιοπρέπεια της οικογένειάς μου. Ο δρόμος που έχω επιλέξει είναι μοναχικός και οι μόνοι άνθρωποι με τους οποίους θεωρώ ότι μπορώ να έχω οιασδήποτε μορφής συνεργασία, είναι εκείνοι που είτε ξεκινήσαμε συντροφιά το ταξίδι των «Πολιτών» και στην πορεία διαχωρίσαμε τη θέση μας (για διαφορετικούς λόγους) από τη μορφή που έλαβε ο συνδυασμός, είτε αυτοί που μοιραζόμαστε τις ίδιες σκέψεις και τις ίδιες αντιλήψεις για το σήμερα και το αύριο της πόλης μας.
Μην ψάχνετε λοιπόν ούτε για… δολιοφθορείς – φαντάσματα, ούτε για συμμάχους – φαντάσματα. Κάντε εκεί στη δημοτική αρχή αυτό που πιστεύετε για να αποφύγουμε τουλάχιστον τη σύγκρουση με το παγόβουνο, κι εμείς οι… κακοί ανεξάρτητοι εδώ θα είμαστε να συμβάλλουμε στο έργο σας. Όσο βλέπουμε όμως το παγόβουνο να πλησιάζει, τόσο περισσότερο θα καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποφευχθεί η μοιραία σύγκρουση, με το μοναδικό όπλο που διαθέτουμε: Τη φωνή μας στα δημοτικά συμβούλια…
Υ.Γ. 1: Η αποχή δεν μου ταιριάζει ως μέσο για την προάσπιση των προσωπικών μου «πιστεύω». Δόξα τω θεώ, ο Ύψιστος μου έχει δώσει και φωνή και πυγμή για να τα προασπίζομαι απέναντι στον οποιονδήποτε…
Υ.Γ. 2: Πριν από λίγες μέρες, στο περιθώριο συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, έκανα μια πρόβλεψη στον Ηλία (στο Δήμαρχο, για όσους δεν καταλαβαίνουν). Εννοείται ότι διαφώνησε. Ελπίζω από τα βάθη της καρδιάς μου να δικαιωθεί εκείνος και όχι εγώ…
from anatakti.gr http://ift.tt/1WvMmQp
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου